Cota de autónomos, buscando a fórmula perfecta.

A importancia e o peso económico que teñen os autónomos en España é un feito coñecido por todos; segundo cifras achegadas no Congreso falamos de en torno ao 27,6% do emprego total. É por iso que abordar temas fundamentais que afectan a obrigacións e dereitos destes traballadores converteuse nun asunto prioritario.

Ante a dificultade de sacar adiante os Orzamentos Xerais do Estado as novas cotizacións para 2019 foron aprobadas mediante Decreto-Lei entrando en vigor o pasado 1 de Xaneiro e quedando establecida unha base mínima de cotización de 944,35€ e unha cota mínima de 283,3€. Establécese tamén unha subida progresiva dos tipos de cotización que pasará do 29,8% ao 30% en 2019, ao 30,3% en 2020 e ao 30,65 en 2021. En contrapartida inclúense prestacións como as continxencias profesionais, a formación, o paro de autónomos e mellóranse outras, podendo cobrar as prestacións do paro e a incapacidade temporal desde o primeiro día e cunha bonificación do 100% da cota para partir do segundo mes.

En canto á tarifa plana subirá ata os 60€ ao mes durante o primeiro ano e seguirá vixente a ampliación da mesma ata os 2 anos para autónomos de municipios con menos de 5.000 habitantes.

Doutra banda, cada tres meses o autónomo está obrigado a declarar o IVE e o IRPF, independentemente de que se cobraron ou non as facturas.

Se nos comparamos cos nosos socios europeos vemos que existen diferenzas respecto a as cotas, con todo, comprobamos que non sempre unha cota menor significa unha mellora nas condicións deste colectivo xa que as coberturas tamén difiren segundo o país. Teremos que ter en conta estes dous aspectos na nosa procura da fórmula ideal.

Unha comparativa publicada no “ elautonomodigital.es” achéganos ás distintas fórmulas adoptadas noutros territorios de Europa. Vexamos pois que fan os nosos veciños e que cada un saque as súas conclusións:

Reino Unido

A tarifa mínima en Reino Unido é de 14€ ao mes se os ingresos mensuais non superan os 600€ aproximadamente, xa que o sistema británico establece o custo da cota de autónomos en función dos ingresos que se perciban. Se se supera esta cifra pagarán como moito 58€ mensuais, aínda que, estamos ante un sistema de cotas progresivo. O IVE abónase ao peche do ciclo fiscal, dependendo das ganancias. No noso país e con esas ganancias non estarían obrigados a darse de alta no RETA salvo que se dea habitualidad na actividade, xa que se atopan por baixo do Salario Mínimo Interprofesional.

Con todo, as coberturas incluídas son só a pensión estatal básica, a prestación por falecemento e a baixa por maternidade.

Holanda

Alí só se pagan 50€ anuais por ser autónomo. Matizando a cifra, non existe cota á Seguridade Social, de modo que cada traballador por conta propia ten que pagarse un seguro médico mensual obrigatorio –100 euros ao mes mensuais aproximadamente– que non inclúe o seguro de pensións, de falecemento e invalidez. Tampouco hai dereito a baixa por enfermidade

Irlanda

En Irlanda non existe cota de entrada ou mensual. O importe para abonar será o 5% dos ingresos a efectos fiscais, noutras palabras, os ingresos brutos menos os gastos ou 500 euros, depende da cantidade que sexa superior.

Teñen asistencia sanitaria, pensión estatal contributiva, prestación por maternidade, prestación por adopción e pensión de viuvez pero non prestación por desemprego.

Alemaña

No país germánico a cota de autónomo é de 140€ no caso de que ao mes ingrésense máis de 1.700€. Se non se supera, non fai ningunha achega.

Iso si, a esta cifra hai que sumarlle, do mesmo xeito que en Holanda, o pago dun seguro médico privado (que pode variar pero sitúase entre os 150€ e os 600€). Non están incluídos no seu sistema de Seguridade Social, por conseguinte, corren cos gastos sanitarios, o plan de pensións é privado e, se desexan contratar seguros adicionais, tamén deben facerse cargo.

Portugal

Unha das comparacións máis interesantes, en tanto que é o noso país veciño. En Portugal non existe unha cota de autónomo e non é obrigado pagar o IVE, senón que se paga dependendo dos ingresos, concretamente o 24,5% dos mesmos ao ano. Existe un esquema ampliado que pode chegar ao 32%.

Dinamarca

Un dos sistemas de Estado do Benestar máis envexados. Alí, os autónomos pagan a final de ano entre un 25% e un 50% de impostos, entre os que está incluída a Seguridade Social e prestacións como desemprego, maternidade ou enfermidade.

Italia

No territorio italiano non hai cota de autónomo, págase a Facenda en función das ganancias, non dos ingresos, ao redor dun 20-30%. Un autónomo debe rexistrarse no sistema de Seguridade Social do país, que cobre a xubilación, enfermidade, discapacidade prestacións por desemprego e asistencia sanitaria.

Francia

No país galo non se paga o primeiro ano. A partir dese momento, hai unha taxa de impostos que depende dos ingresos e da profesión, que varía entre o 12% e o 21,3% aproximadamente. En materia de coberturas e prestacións, está incluída a asistencia sanitaria, incapacidade temporal, pensións de viuvez e invalidez e a xubilación. No que a sanidade refírese, o autónomo corre cos gastos, aínda que logo recibirá un reembolso por parte do Estado de entre o 65% e o 100%.

Austria

Non existe unha cota de autónomo mensual pero si teñen que pagar un seguro médico por unha contía variable.

Bélxica

É un dos países cunha burocracia máis complicada, que inclúe varios rexistros e trámites, así como unha conta bancaria para a actividade comercial e un curso de capacitación de contabilidade. Non existe cota de autónomo mensual, pero o pago de impostos oscila entre o 25% e o 50%.

Chipre

O traballador por conta propia paga os seus impostos en función das ganancias. O pago realízase por anticipado sobre un cálculo das ganancias antes de pechar o ano fiscal.

Croacia

Os autónomos deben abonar 500 euros en concepto de alta. Ao final do ano pagan un 20% de impostos en base aos seus ingresos.

Eslovaquia

Os autónomos deben abonar 50 euros en concepto de alta. Ao final do ano calcúlase unha taxa impositiva en función dos seus ingresos.

Eslovenia

Págase unha porcentaxe variable en función dos ingresos.

Grecia

Páganse 50 euros mensuais de cota de autónomo e unha porcentaxe variable de imposto segundo os ingresos.

Luxemburgo

Non existen cotas de entrada ou mensuais pero a burocracia neste país é complexa e débese demostrar competencia como autónomo para conseguir permiso. Páganse impostos en función da actividade e os ingresos.

Malta

Non existen cotas de entrada ou mensuais e a porcentaxe de impostos que se paga varía en función da actividade e os ingresos.

República Checa

Hai unha cota de entrada de 40 euros. Despois pagan impostos en función dos seus ingresos.

Romanía

A cota de entrada é de 100 euros. Despois pagan impostos en función dos seus ingresos.

Suecia

Non existen cotas de entrada ou mensuais. O autónomo pode chegar a pagar ata o 50% dos seus ingresos.

Países Bálticos

Letonia: non existen cotas de entrada ou mensuais e os impostos van desde o 9% ao 24%.

Lituania: non existen cotas de entrada ou mensuais e a porcentaxe de impostos que se paga varía en función da actividade e os ingresos.

Polonia: non existe cota inicial pero si mensual de 200 euros. Ao final do ano calcúlanse os impostos para pagar en función dos ingresos.

Estonia: os autónomos pagan unha taxa de 100 euros ao comezo da súa actividade e logo unha porcentaxe en impostos suxeito aos seus ingresos.

Comparativamente vemos que en España tanto se un autónomo xera 10.000 euros como 500 euros, todos os traballadores por conta propia deben abonar o mínimo de 283 euros, ingrésese ou non. Este é unha das cuestións que terá que abordar o novo goberno pois xa se fala dunha posible cotización en relación aos ingresos reais e unha redución das cotas para aqueles autónomos con ingresos inferiores ao Salario Mínimo Interprofesional.

Do que non cabe dúbida é que calquera solución debe saír do consenso entre as partes implicadas.